بقلم – نشأت عدلي
رايح أطل على ولادى
صناديقهم لسه مفتوحه
وجروحنا لسه مفتوحه
ونفوسنا لسه مجروحه
أوع تقفلوا الصناديق وتخّرجوها
فيه زفة عرسان وبنت هناك عايزة أبوها
أوعوا تقفلوا الصناديق أوعوا تقفلوها
لحد ماركع وأبوس كل جبين
أخد من دمة كحلة وأكحّل بيها العين
-------------------------
أااااه يابلد داست على كل القوانين
دى الأه موجوعة ومخلوطة بحزن وأنين
الطلقة مش فى قلوب الشباب
دى فى قلوب كل المسيحين
حضنوا الرصاص زى العاشقين
دخل فى قلوب لسة خضرا
وصعدت نفوسهم فى زفة العرسان
بس سابت فى القلب كسره
وفى القلوب وجع وألم مليان
-----------------
مشيت فى الشارع أصرخ أنادى
ياحسرة قلبي عليكم ياولادى
دست فى الطريق على دم بيصرخ
ويقولى حاسب دا دم أغلى الغوالي
دا دم سال فى يوم ليلة عيد
فى ليلة فرح ومولود جديد
صوت الدم فزعنى وقتلنى
ولونة قانى حزين وجرحنى
--------------
الدم بكى وقال أعذرنى
الرصاص دخل وخرّجنى
خرجت من قلوب فرحانة
وسِلت على كل العيون التعبانة
خرجت من القلوب وانا تعبان
سِلت من عيون مليانة أمان
أااااااااااااااااه سامحنى يابنى
صدقنى كان غصب عنى
الخسة والغدر هما اللى خرجونى
صدقنى ياغالى بكت عليك عيونى
---------------
ياولادى تعالوا فى حضنى
مشتاق أضمكم ما بين دراعاتى
عايز أحطكم جوه ضلوعى
مش مكفيانى كل دموعى
نفسى أشيلكم جوه ننيّ عيونى
أاااه ياحُرّقة القلب عليكم
أاااه ياشوق النفس ليكم
